เครื่องยนต์แต่ละตัวมีระบบขับเคลื่อนไทม์มิ่งและยูนิตที่ติดตั้งบนสายพานหรือโซ่สำหรับการทำงานปกติของไดรฟ์ สายพานและโซ่จะต้องมีแรงดึงที่แน่นอน ซึ่งทำได้โดยใช้อุปกรณ์ปรับแรงตึง ประเภท การออกแบบ และตัวเลือกที่ถูกต้องซึ่งอธิบายไว้ในบทความนี้
อุปกรณ์ปรับความตึงคืออะไร?
อุปกรณ์ปรับความตึง (ตัวปรับความตึงสายพาน, โซ่) - อุปกรณ์เสริมสำหรับการขับเคลื่อนของกลไกการจ่ายก๊าซ (เวลา) และการขับเคลื่อนของหน่วยของเครื่องยนต์สันดาปภายในแบบลูกสูบกลไกที่กำหนดและรักษาความตึงที่เหมาะสมที่สุดของสายพานขับเคลื่อนหรือโซ่
อุปกรณ์ปรับความตึงทำหน้าที่หลายอย่าง:
• การติดตั้งและการปรับแรงดึงของสายพาน/โซ่ขับเคลื่อน
• การชดเชยความตึงของสายพาน/โซ่ที่เปลี่ยนแปลงเนื่องจากการสึกหรอของชิ้นส่วนขับเคลื่อนและการเปลี่ยนแปลงของสภาวะแวดล้อม (การยืดและการบีบอัดของสายพาน/โซ่ภายใต้ความผันผวนของอุณหภูมิและความชื้น ภายใต้อิทธิพลของแรงสั่นสะเทือน ฯลฯ)
• ลดการสั่นสะเทือนของสายพานหรือโซ่ (โดยเฉพาะกิ่งที่ยาว)
• ป้องกันไม่ให้สายพานหรือโซ่หลุดออกจากรอกและเกียร์
แม้ว่าอุปกรณ์ปรับความตึงจะเป็นกลไกเสริมของเครื่องยนต์ แต่ก็มีบทบาทสำคัญ - ช่วยให้มั่นใจในการทำงานปกติของไทม์มิ่งไดรฟ์และยูนิตที่ติดตั้ง และด้วยเหตุนี้หน่วยกำลังทั้งหมดในสภาวะที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาดังนั้นในกรณีที่เกิดความผิดปกติจะต้องซ่อมแซมหรือเปลี่ยนอุปกรณ์เหล่านี้ในการตัดสินใจเลือกตัวปรับความตึงใหม่อย่างเหมาะสม จำเป็นต้องเข้าใจช่วงของกลไกเหล่านี้ที่นำเสนอในปัจจุบัน การออกแบบและคุณลักษณะต่างๆ
ประเภทและการบังคับใช้ของอุปกรณ์ปรับความตึง
อุปกรณ์ปรับความตึงแบ่งออกเป็นกลุ่มตามวัตถุประสงค์ การใช้งานกับไดรฟ์ประเภทใดประเภทหนึ่ง หลักการทำงาน วิธีปรับความตึง และฟังก์ชันเพิ่มเติม
ตามวัตถุประสงค์ ตัวปรับความตึงมีสองประเภทหลัก:
• สำหรับไทม์มิ่งไดรฟ์;
• สำหรับไดรฟ์ของยูนิตที่ติดตั้งของยูนิตจ่ายไฟ
ในกรณีแรกอุปกรณ์จะให้ความตึงที่จำเป็นของโซ่หรือสายพานราวลิ้นของเครื่องยนต์ในส่วนที่สอง - ความตึงของสายพานของไดรฟ์ทั่วไปของยูนิตหรือสายพานของแต่ละยูนิต (เครื่องกำเนิดไฟฟ้าปั๊มน้ำและพัดลม เครื่องอัดอากาศและอื่นๆ)ตัวปรับความตึงหลายตัวที่มีการออกแบบและวัตถุประสงค์ต่างกันสามารถติดตั้งได้ในเครื่องยนต์เดียวในคราวเดียว
ตามความเหมาะสม อุปกรณ์ปรับความตึงแบ่งออกเป็นสามกลุ่ม:
• สำหรับการขับเคลื่อนด้วยโซ่;
• สำหรับการขับเคลื่อนบนสายพานร่องวีธรรมดา
• สำหรับไดรฟ์แบบวีริบ
ตัวปรับความตึงสำหรับไดรฟ์ที่แตกต่างกันจะแตกต่างกันในการออกแบบองค์ประกอบหลัก - รอกในอุปกรณ์สำหรับไดรฟ์โซ่จะใช้ล้อเฟือง (เฟือง) ในการส่งสัญญาณของสายพาน V - รอก V ในไดรฟ์โพลีคลิน - รอก V-ribbed หรือรอกแบบเรียบที่สอดคล้องกัน (ขึ้นอยู่กับวิธีการติดตั้งอุปกรณ์ที่สัมพันธ์กับ เข็มขัด - จากด้านข้างของลำธารหรือจากด้านหลังเรียบ)
ตามหลักการทำงานอุปกรณ์ปรับความตึงแบ่งออกเป็นสามประเภท:
• ตัวปรับความตึงพร้อมการติดตั้งรอกแบบแข็ง
• ตัวปรับความตึงสปริง
• ตัวปรับความตึงไฮดรอลิก
อุปกรณ์ปรับความตึงแต่ละประเภทมีลักษณะเฉพาะของตัวเองโดยอธิบายพันธุ์และการออกแบบไว้ด้านล่าง
ตามวิธีการปรับแรงตึงอุปกรณ์มีดังนี้:
• คู่มือ;
• อัตโนมัติ
การออกแบบกระบอกไฮดรอลิกของอุปกรณ์ปรับความตึงโซ่ไทม์มิ่ง
ในอุปกรณ์ประเภทแรก แรงตึงจะถูกตั้งค่า (ปรับ) ด้วยตนเองในระหว่างการบำรุงรักษาหรือหากจำเป็นตัวปรับความตึงที่ปรับจะอยู่ในตำแหน่งเดียวเสมอ และไม่สามารถชดเชยแรงดึงของสายพาน/โซ่ได้อุปกรณ์ประเภทที่สองจะเปลี่ยนตำแหน่งโดยอัตโนมัติขึ้นอยู่กับสภาวะปัจจุบัน ดังนั้นแรงตึงของสายพานจึงคงที่เสมอ
ในที่สุด อุปกรณ์ปรับความตึงสามารถใช้ร่วมกับอุปกรณ์อื่นๆ และทำหน้าที่เพิ่มเติมได้ เช่น แดมเปอร์โซ่ ลิมิตเตอร์ ฯลฯ โดยปกติแล้ว ชิ้นส่วนเหล่านี้จะขายเป็นส่วนหนึ่งของชุดซ่อมสำหรับการบำรุงรักษาไทม์มิ่งไดรฟ์หรือชุดอุปกรณ์เป็นประจำ หรือสำหรับการซ่อมแซมเครื่องยนต์
การออกแบบและหลักการทำงานของอุปกรณ์ปรับความตึงพร้อมการติดตั้งรอกแบบแข็ง
ตัวปรับความตึงเหล่านี้ประกอบด้วยอุปกรณ์สามประเภท:
• คันโยก;
• สไลด์;
• ประหลาด.
ตัวปรับความตึงคันโยกประกอบด้วยขายึดที่ติดตั้งอย่างแน่นหนากับเครื่องยนต์และคันโยกแบบเคลื่อนย้ายได้พร้อมรอกติดตั้งอยู่คันโยกนั้นถูกยึดไว้บนโครงยึดด้วยสลักเกลียวสองตัวและหนึ่งในนั้นอยู่ในร่องอาร์ค - คือการมีอยู่ของร่องที่ช่วยให้คุณปรับตำแหน่งของคันโยกและตามแรงตึงของสายพาน
อุปกรณ์ปรับความตึงแบบสไลด์ใช้กันอย่างแพร่หลาย: ในนั้นรอกไม่ได้ติดตั้งบนคันโยก แต่อยู่ในร่องตรงของตัวยึดซึ่งมีสกรูยาว (โบลต์) ผ่านไปด้วยการหมุนสกรูคุณสามารถเลื่อนรอกไปตามร่องได้ซึ่งจะเป็นการเปลี่ยนแรงตึงของสายพานเมื่อมีการกำหนดแรงตึงที่ต้องการ สกรูจะถูกขันด้วยน็อตเพื่อให้แน่ใจว่ารอกไม่สามารถเคลื่อนที่ได้
สำหรับรถยนต์นั่งส่วนบุคคลมักใช้อุปกรณ์ปรับความตึงประหลาดโครงสร้างตัวปรับความตึงนี้ประกอบด้วยลูกกลิ้งที่มีดุมเยื้องศูนย์ติดอยู่กับเสื้อสูบหรือโครงยึดแรงตึงจะเปลี่ยนโดยการหมุนลูกกลิ้งรอบแกนแล้วยึดเข้ากับตำแหน่งที่เลือกด้วยสลักเกลียว
ตัวปรับความตึงที่อธิบายไว้ทั้งหมดเป็นอุปกรณ์ที่ปรับได้ด้วยตนเองซึ่งมีข้อเสียเปรียบที่สำคัญ - ไม่สามารถชดเชยการเปลี่ยนแปลงแรงดึงของสายพานได้ข้อเสียนี้จะหมดไปในสปริงและอุปกรณ์ปรับแรงตึงไฮดรอลิก
การออกแบบและหลักการทำงานของอุปกรณ์ปรับความตึงสปริง
ตัวปรับแรงตึงสปริงมีสองประเภท:
• มีสปริงอัด;
• พร้อมสปริงบิด
ในอุปกรณ์ประเภทแรก การปรับความตึงของสายพานโดยอัตโนมัติจะดำเนินการโดยสปริงบิดแบบธรรมดา ซึ่งจะกดตัวยึดด้วยลูกกลิ้ง / เฟืองไปที่สายพาน / โซ่ในอุปกรณ์ประเภทที่สองงานนี้ดำเนินการโดยสปริงบิดเกลียวกว้างบิดด้วยแรงบางอย่าง
ตัวปรับแรงตึงสปริงแบบบิดถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายในปัจจุบัน - มีขนาดกะทัดรัด เรียบง่าย และเชื่อถือได้อุปกรณ์ดังกล่าวประกอบด้วยคันโยกพร้อมรอกและฐาน (ที่ยึด) พร้อมสปริงเพื่อความสะดวกในการติดตั้งสปริงบนอุปกรณ์ปรับแรงตึงใหม่จะถูกบีบอัดด้วยแรงที่จำเป็นและแก้ไขด้วยเช็ค
อุปกรณ์ปรับความตึงด้วยสปริงบิด
ตามกฎแล้วอุปกรณ์ปรับความตึงสปริงจะใช้ในการขับเคลื่อนสายพาน (V- และ V-ribbed) ของยูนิตที่ติดตั้งตลอดจนในการขับเคลื่อนไทม์มิ่งของเครื่องยนต์รถยนต์นั่งส่วนบุคคลที่มีสายพานไทม์มิ่ง
การออกแบบและหลักการทำงานของอุปกรณ์ปรับแรงตึงไฮดรอลิก
พื้นฐานของตัวปรับแรงตึงประเภทนี้คือกระบอกไฮดรอลิกที่กดรอก/เฟืองเข้ากับสายพาน/โซ่กระบอกสูบมีช่องสื่อสารสองช่องโดยคั่นด้วยลูกสูบที่เคลื่อนย้ายได้ซึ่งเชื่อมต่อกับรอก / เฟืองด้วยความช่วยเหลือของแกน (หรือมากกว่านั้นคือไปที่คันโยกของอุปกรณ์ปรับความตึงที่มีรอก / เฟืองติดตั้งอยู่)นอกจากนี้ในกระบอกสูบยังมีวาล์วหลายตัวสำหรับบายพาสของไหลทำงานในตำแหน่งตรงกลางของลูกสูบ กระบอกสูบจะให้ความตึงของสายพาน/โซ่ที่จำเป็น และไม่ส่งผลกระทบต่อการทำงานของไดรฟ์ แต่อย่างใดเมื่อความตึงของสายพาน / ตัวขับเคลื่อนเปลี่ยนไป ลูกสูบจะเปลี่ยนตำแหน่ง สารทำงานจะไหลจากช่องหนึ่งไปยังอีกช่องหนึ่ง เพื่อให้มั่นใจว่าความตึงปกติของสายพานในตำแหน่งใหม่น้ำมันเครื่องประเภทต่างๆ ถูกใช้เป็นสารทำงาน
สามารถติดตั้งกระบอกไฮดรอลิกบนตัวยึดหรือบนเครื่องยนต์ได้ ในการขับเคลื่อนด้วยโซ่ไทม์มิ่ง โดยปกติจะใช้กระบอกสูบสองกระบอกพร้อมกัน โดยแต่ละกระบอกทำงานบนเฟืองของตัวเองกระบอกสูบใหม่มีแรงตึงที่กำหนดไว้ล่วงหน้า แท่งของพวกมันได้รับการแก้ไขในตำแหน่งที่ต้องการพร้อมการตรวจสอบ
ประเด็นการเลือก การบำรุงรักษา และการซ่อมแซมอุปกรณ์ปรับความตึง
ในระหว่างการทำงานของรถ อุปกรณ์ปรับความตึงจะสึกหรออย่างมากและสูญเสียคุณภาพ ดังนั้นจึงต้องตรวจสอบและเปลี่ยนอุปกรณ์อย่างสม่ำเสมอควรเลือกเฉพาะตัวปรับความตึงที่แนะนำโดยผู้ผลิตเครื่องยนต์เพื่อทดแทน - มิฉะนั้นจะไม่สามารถติดตั้งอุปกรณ์ได้หรือจะไม่ให้ความตึงของสายพานหรือโซ่ที่จำเป็น
อุปกรณ์ปรับความตึงของสายพานขับเคลื่อนของยูนิตที่ติดตั้งนั้นมีความคงทนที่สุดและสามารถใช้งานได้นานหลายปี ควรเปลี่ยนเมื่อมีการสึกหรอหรือชำรุดอย่างมากควรติดตั้งและปรับตัวปรับความตึงใหม่ตามคู่มือการใช้งานของรถหากอุปกรณ์ยึดรอกอย่างแน่นหนา ควรปรับโดยการเปลี่ยนตำแหน่งของคันโยกหรือใช้สกรูหากอุปกรณ์เป็นสปริงจะต้องติดตั้งก่อนแล้วจึงถอดเช็คออก - รอกจะเข้าสู่ตำแหน่งทำงานในกรณีนี้จำเป็นต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่าเครื่องหมายบนคันโยกตกลงไปในบริเวณที่ฐานของอุปกรณ์ มิฉะนั้นคุณควรเปลี่ยนสายพานหรือตรวจสอบความสามารถในการให้บริการของตัวปรับความตึง
การติดตั้งอุปกรณ์ปรับความตึงให้ถูกต้องตามเครื่องหมาย
อุปกรณ์ปรับความตึงของตัวขับเคลื่อนโซ่ไทม์มิ่งมักจะเปลี่ยนพร้อมโซ่ แดมเปอร์ และส่วนประกอบอื่นๆการเปลี่ยนชิ้นส่วนเหล่านี้ควรดำเนินการตามคำแนะนำในคำแนะนำอย่างเคร่งครัดตัวปรับความตึงประเภทนี้ไม่จำเป็นต้องมีการปรับ ต้องติดตั้งแล้วถอดออกจากเช็ค - เฟืองจะเข้าสู่ตำแหน่งการทำงานและตรวจสอบความตึงของโซ่ที่ถูกต้อง
ด้วยตัวเลือกที่เหมาะสมและการเปลี่ยนตัวปรับความตึง ไทม์มิ่งไดรฟ์และยูนิตจะทำงานได้อย่างน่าเชื่อถือในทุกสภาวะการทำงาน
เวลาโพสต์: 05 ส.ค.-2023